„Pitagoras twierdził, że muzyka budzi w sercu pragnienie dobrych czynów. W połączeniu ze słowami, które mają niezwykłą moc, tworzy duet doskonały. 

Tak właśnie było tym razem podczas koncertu młodych uczestników warsztatów wokalnych. Nie spodziewałam się aż takich emocji. Pana Roberta Janowskiego, który prowadził zajęcia z młodzieżą, uwielbiam i mogłabym go słuchać godzinami. Był jak zwykle profesjonalny, wyjątkowo empatyczny, błyskotliwy i czarujący.

Nie przypuszczałam jednak, że występy młodych i odważnych wokalistów, którzy  na scenie pokonywali swoje lęki i obawy, mogą mnie tak zachwycić i poruszyć najczulsze struny duszy. Śmiało mogę ich nazwać artystami. Artystami, którzy sprawili, że wzruszenie odebrało mi mowę, a łzy płynęły po policzkach. W ich śpiewie było wszystko, czego szukam w drugim człowieku: czułość, dojrzałość, prawda i odwaga.

Można narzekać na dzisiejszą młodzież, ale można przyjść i posłuchać, co ma nam do powiedzenia, co czuje i jak postrzega świat. I można zobaczyć, że ich idee są takie same, jak przed wiekami. Platońska Triada ma się całkiem dobrze. Za tę prawdę, piękno i dobro dziękuję i ciągle biję brawo.”

 Tak wczorajszy koncert podsumowała jedna z widzek. Myślę, że wszyscy, którzy wczoraj zasiedli na widowni mieli podobne odczucia. Nasi, kętrzyńscy, młodzi wokaliści dali cudowny koncert. Koncert, który pokazał, że muzyka płynie z serca.

 Na scenie wystąpili: Amelia Ponikowska, Szymon Nowicki, Joanna Hatalak, Wiktoria Naprawska, Damian Wicha, Wiktoria Babińska, Magdalena Trapik, Patryk Kustra, Weronika Sadlak, Gabrysia Murawska, Iza Ławrywianiec, Nikola Kubiak, Astrid Romańczuk i Sandra Pałasz.

Wielkie podziękowania i czapki z głów dla pana Roberta Janowskiego, który poprowadził warsztaty. Poprowadził on również koncert, podczas którego skrzydła naszych wokalistów urosły znacząco. Tylko oni wiedza jak bardzo.  A oto co o spotkaniu z naszą młodzieżą napisał Robert: "Chciałbym bardzo podziękować zaproszenie przez 1 LO w Kętrzynie na warsztaty wokalne dla młodzieży. Jestem pod wielkim wrażeniem zdolności i wrażliwości artystycznej kętrzyńskiej młodzieży. Proszę, pomagajcie im w rozwoju artystycznym - to prawdziwe perełki!".

Dziękujemy wszystkim osobom, dzięki którym zarówno warsztaty jak i koncert się odbyły. Daliście tym młodym ludziom wielką szansę na osobisty rozwój. Dziękujemy!

A oto wrażenia samych uczestników:

„Warsztaty z Robertem były cudowne! Pan Robert to bardzo charyzmatyczna osoba i zdecydowanie potrafi zarazić wszystkich swoją energią jak i dodać nam pewności siebie przed występem. Jego wskazówki co do zachowania się na scenie na pewno mi się przydadzą podczas przyszłych występów.” - Amelka

„Emocje w trakcie koncertu i po były nie doopisania. Czuliśmy się bardzo docenieni i uważam, że bardzo wiele wynieśliśmy z warsztatów. Dodały nam pewności siebie i pracy z emocjami na scenie.” - Sandr

„Moim zdaniem zajęcia z Panem Robertem wzbudziły zachwyt nasz a zarazem widowni! Chciałbym serdecznie podziękować za możliwość wystąpienia i wzięcia udziału!” - Damian

„Zaczynając od samego początku, warsztaty z Panem Robertem były nie ukrywam jednym z lepszych przeżyć i doświadczeń w moim życiu. Pomimo że te warsztaty trwały 2 dni po parę godzin,  zbudowały mi na pewno pewność siebie na scenie i wskazówki jakie mogę wdrążyć w swoje życie związane z muzyka. Koncert który odbył się w drugim dniu trwania warsztatów pokazał już efekty pracy z zajęć. Cieszę się ze mogłem współpracować z Panem Robertem i wyciągnąć z tego całego wydarzenia fajne i cenne rady.” - Patryk

„Bardzo mi się podobały warsztaty i była świetna atmosfera, której na długo nie zapomnę. Również otrzymane rady były bardzo przydatne na przyszłość.” - Iza

„Pan Robert udzielił nam wielu cennych wskazówek, które niewątpliwie zapamiętamy. Zachęcił nas - wokalistów - do podjęcia próby jak najwierniejszego przekazania emocji. Piosenka miała być tu traktowana jako pewnego rodzaju opowieść, a my jako chcący ją opowiedzieć. I chociaż wymagało to skupienia, zaangażowania, a czasem nawet - przełamywania swoich wewnętrznych barier- myślę, że rezultaty były tego warte :))” - Magda

„Miałam przyjemność poznać Pana Roberta i nauczyć się od niego naprawdę wiele przez te 2 dni. Scena to dla mnie najbardziej komfortowa przestrzeń. Przekazywanie tego co czuję, poprzez wyrażanie się artystycznie jest spełnieniem moich marzeń. Warsztaty z Panem Janowskim utwierdziły mnie w tym, że kocham stać w świetle reflektorów a jeszcze bardziej wtedy, gdy wiem jak wiele osób mnie wspiera. Dziękuję” - Astrid

Szczegóły

Utworzono: 20 kwiecień 2023

Odsłony: 152

Czytaj więcej...

19 kwietnia 2023 r. nasza szkoła włączyła się w zorganizowaną przez Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN akcję Żonkile upamiętniającą 80. rocznicę wybuchu powstania w getcie warszawskim. Uczniowie I LO podczas apelu mogli wysłuchać krótkiego wykładu  Pana Jarosława Gresika o realiach panujących w warszawskim getcie oraz  okolicznościach i przebiegu powstania. Później mieliśmy przyjemność obejrzeć krótkometrażową animację powstałą w oparciu o tekst „Zdążyć przed Panem Bogiem” Hanny Krall. Materiał ukazał wybrane wątki lektury, a w szczególności najważniejsze momenty z życia Marka Edelmana i powstańców, a wszystko to przedstawione w przystępnej formie tak, by nawet osoby nieznające tekstu źródłowego mogły zrozumieć przesłanie filmu.

Poruszającą animację podsumowały słowa kończące wywiad, w których Edelman porównuje swoją pracę jako lekarza do roli pełnionej przez niego w getcie, gdy to ratował ludzi przed transportem do Treblinki na pewną śmierć. Mówi on wtedy o proporcji, jeden do czterystu tysięcy (szacowana przez niego liczba osób idących do transportu), ale stwierdza, że „Każde życie stanowi dla każdego całe sto procent, więc może ma to jakiś sens”.

Na zakończenie uczciliśmy pamięć o powstańcach oraz wszystkich ofiarach konfliktów zbrojnych minutą ciszy, którą cześć uczestników apelu z pewnością poświęciła na własne refleksje. Sama zastanawiałam się, dlaczego powstanie w getcie nie jest tak szeroko omawianym wydarzeniem, jak inne zrywy w historii naszego kraju. Dlaczego mówiąc o historii Warszawy, będącej miastem dwóch powstań, my – młodzi ludzie - często skupiamy się na mającym miejsce rok później powstaniu warszawskim, zapominając  o tym mającym miejsce w getcie? Dlatego warto przywołać kilka faktów związanych z tym wydarzeniem.

Przedwojenna Warszawa zamieszkiwana była przez ok. 380.000 Żydów, co stanowiło najliczniejsze skupisko społeczności żydowskiej w Europie i drugie na świecie, po Nowym Jorku.

W 1940 roku władze niemieckie wyznaczyły obejmujący blisko 3 hektary obszar śródmieścia Warszawy, określany jako żydowska dzielnica mieszkaniowa, który później, pod pretekstem zagrożenia epidemicznego, został odgrodzony murem. Wszyscy  nieżydowscy mieszkańcy musieli się wyprowadzić, a na ich miejsce mieli przyjść Żydzi z Warszawy oraz okolicznych terenów. Nie mogli oni mieszkać poza gettem, a opuszczenie go, tak samo jak udzielanie pomocy jego mieszkańcom przez osoby z zewnątrz , oznaczało karę śmierci. Teren getta był bardzo gęsto zaludniony, w szczytowym momencie liczba jego mieszkańców wynosiła ok. 450 tysięcy ludzi. Każdy dzień stawał się więc walką o przetrwanie.

W lipcu 1942 roku  podjęto decyzję o likwidacji warszawskiego getta, jednak mieszkańcom mówiono, iż jest to część akcji przesiedlania Żydów na Wschód. W rzeczywistości oznaczało to masową eksterminację jego mieszkańców.

Niedługo po tym, gdy zaczęła na jaw wychodzić prawda, dokąd i w jakim celu zmierzają codzienne transporty z tzn. Umschlagplatzu, została utworzona Żydowska Organizacja Bojowa (ŻOB) z Mordechajem Anielewiczem na czele, z inicjatywy której  19 kwietnia 1943 roku doszło do wybuchu powstania i trwających niemal miesiąc nierównych walk ludności żydowskiej z Niemcami.

Celem powstania nie było odzyskanie wolności, a bunt mieszkańców warszawskiego getta przeciwko nazistowskiej polityce i możliwość wybrania sposobu umierania. Nie chcieli oni biernie czekać na śmierć, a zginąć z bronią w ręku, co wyrażają słowa Marka Edelmana:„Większość była za powstaniem. Przecież ludzkość umówiła się, że umieranie z bronią jest piękniejsze niż bez broni.”

W tym miejscu należy przybliżyć postać Marka Edelmana, członka ŻOB-u, ostatniego przywódcy powstania w getcie, uczestnika powstania warszawskiego, oraz po wojnie – kardiochirurga, który był współtwórcą innowacyjnej metody operacji serca w stanie rozległego zawału. W latach 70. przeprowadziła z nim wywiad Hanna Krall, reporterka żydowskiego pochodzenia, a na jego podstawie napisała książka pt. „Zdążyć przed Panem Bogiem”. Edelman podczas rozmów przywołał  wspomnieniach z czasów powstania  i martyrologii narodu żydowskiego. Przedstawił również swoje powojenne losy, na które wpływ miały traumatyczne wydarzenia z getta warszawskiego. Wypowiedzi Edelmana były uważane za dość kontrowersyjne, ponieważ ukazywał on realia powstania bez idealizacji  wydarzeń czy postaci: „Żaden z nich nigdy tak nie wyglądał, nie mieli karabinów, ładownic ani map, poza tym byli czarni i brudni, ale na pomniku jest tak, jak pewnie być powinno. Na pomniku jest jasno i pięknie.”

Za datę zakończenia powstania uznaje się 16 maja, dzień wysadzenia przez Niemców Wielkiej Synagogi, co symbolizować miało ostateczne rozwiązanie kwestii żydowskiej w Warszawie, oraz raport Jürgena Stroopa (generała SS, który dowodził akcją likwidacji warszawskiego getta), w którym oznajmił, iż "Żydowska dzielnica mieszkaniowa w Warszawie już nie istnieje!".

W celu upamiętnienia tych tragicznym wydarzeń  19 kwietnia organizowana jest akcja Żonkile, której nazwa pochodzi od kwiatów otrzymywanych po wojnie przez Marka Edelmana  od anonimowego nadawcy w rocznicę wybuchu powstania.

Paulina Sieradzka

Szczegóły

Utworzono: 19 kwiecień 2023

Odsłony: 179

Czytaj więcej...

Dzisiaj pożegnaliśmy naszego kolegę Ryszarda Iwaszkę. Pan Profesor, pan Ryszard lub po prostu Rysiek uczył w naszej szkole do roku 2008, kiedy to przeszedł na zasłużoną emeryturę. Był nauczycielem informatyki, jako pierwszy zakładał w szkole internet czy pierwszą stronę internetową Liceum. Zawsze chętny do pomoc, uśmiechnięty i życzliwy, dał się zapamiętać jako człowiek, który z każdym porozmawiał i pożartował. Dobrze przygotowywał uczniów do konkursów i raczkującej dopiero wtedy olimpiady z informatyki. Wszyscy, którzy z nim się spotkali, na zawsze zapamiętają pana Ryszarda, jako niestrudzonego organizatora wyjazdów młodzieży szkolnej na spotkania ekumeniczne do różnych miast Europy w ramach wspólnoty Taize. Odszedł człowiek wielu pasji, miłośnik tenisa i gór. Rysiu pamięć o wspólnych wycieczkach z Tobą, dyskusje w pokoju nauczycielskim, porady komputerowe pozostaną z nami na zawsze. Żegnaj.

W ostatniej drodze ziemskiej Ryszardowi towarzyszył sztandar szkolny, delegacja obecnych i emerytowanych nauczycieli oraz dawni uczniowie. Społeczność szkolna uczciła pamięć o Ryszardzie minutą ciszy podczas dzisiejszego apelu.

Szczegóły

Utworzono: 19 kwiecień 2023

Odsłony: 151

Poniedziałek 17.04.2023r. upłynął nam pod hasłem „integracja”. Razem z naszymi tureckimi kolegami próbowaliśmy nauczyć się swoich imion, co okazało się niemałym wyzwaniem :) Niektóre polskie imiona, jak: Ksawery czy Antek były dla naszych gości niezłym łamańcem językowym. Za to nazwę naszego miasta wymawiają perfekcyjnie.

Udział w projektach edukacyjnych w ramach programu Erasmus+ to dla naszych uczniów ogromna szansa nie tylko na poznanie innej kultury, mentalności czy obyczajów. To też okazja do ćwiczenia się w języku angielskim i rozmawiania o tematach innych niż związanych z egzaminem maturalnym. Podczas takich projektów doskonali się umiejętności prezentacji, przemawiania na forum (i to w obcym dla nas języku) i obsługi programów komputerowych. To naprawdę wiele możliwości i to na wyciągnięcie ręki.

W poniedziałkowe popołudnie opowiadaliśmy naszym gościom o Polsce, naszym regionie i mieście, a po wszystkich aktywnościach szkolnych… kontynuowaliśmy integrację :)

„Pierwszy dzień naszego spotkania uważam za niesamowicie udany! Dzięki zabawom integracyjnym mogliśmy lepiej się poznać i spędzić ze sobą czas w luźnej atmosferze. Krótkie rozmowy oraz wspólne posiłki pozwoliły nam na jeszcze bliższe zapoznanie się. Pierwszy stres oraz zakłopotanie minęły równie szybko, jak się pojawiły! Jestem mile zaskoczona otwartością tureckiej młodzieży i zaciekawieniem nami oraz naszym krajem. Z niecierpliwością czekam na to, co przyniosą kolejne dni!” – Asia.

„Dzisiaj mieliśmy zaszczyt gościć naszych kolegów i koleżanki z Turcji. Na początku bałam się o problemy z komunikacją, ponieważ nie miałam jeszcze okazji sprawdzić moich umiejętności z języka angielskiego poza lekcjami. Jednak moje obawy zniknęły po zapoznaniu się z rówieśnikami. Grupa jest bardzo otwarta, wyrozumiała i przesympatyczna! Od razu złapaliśmy wspólny język i poczułam się komfortowo. Wspaniale przygotowane gry integracyjne pozwoliły zbliżyć się nam do siebie i zdecydowanie rozluźniły atmosferę. Po kilku godzinach czułam, że znam naszych tureckich przyjaciół o wiele dłużej. Cieszę się, że biorę udział w tym projekcie i nie mogę się doczekać następnych dni!” – Karolina.

„Pierwszy dzień z naszymi gośćmi z Turcji był niezwykły  Bardzo się cieszyłem, ale jednocześnie stresowałem ich przyjazdem do naszej szkoły. Jednak bez problemu szybko złapaliśmy świetnych kontakt. Zabawy integracyjne ich wciągnęły, a polska pizza bardzo im smakowała. Bardzo się cieszę, że biorę udział w tym projekcie :))” – Wiktor.

Szczegóły

Utworzono: 19 kwiecień 2023

Odsłony: 178

Czytaj więcej...